ผู้บังคับการกรมทหารราบที่ ๒ กองพลนาวิกโยธิน เยี่ยมเยือนให้กำลัง อดีตทหารนาวิกโยธิน

“ลูกประดู่ไม่ทิ้งกัน_สายใยผูกพันทหารนาวิกโยธิน_เพราะท่านคือวีรบุรุษของสายเลือดนาวิกโยธิน รุ่นใหม่”

คุณลุงสุทน เฉียวเฉ่ง อายุ ๗๔ ปี อาชีพรับจ้างทั่วไป ตัดหญ้า ได้เงินมาเล็กๆน้อย อดีตทหารนาวิกโยธิน เคยประจำการ กองพันที่ ๔ กรมนาวิกโยธิน ในสมัยนั้น ปฏิบัติหน้าที่ ณ สนามบินอู่ตะเภา สมัยสงครามเวียดนาม อยู่อาศัยกับคู่ชีวิต คุณยายสุมาลี อายุ ๖๗ ปี ไม่มีลูกหลาน อยู่กัน ๒ คนตายายในบ้านเช่าหลังเก่าๆเล็กๆใจกลางเมืองภูเก็ต ติดคลอง ปัจจุบันคุณตาเจ็บป่วยผ่าตัดหน้าท้อง ไม่สามารถประกอบอาชีพตามปกติได้ ทำให้ขัดสนเงินทอง ต้องไปกู้เงินนอกระบบ ไหนจะต้องเสียค่าบ้านเช่า เดือนละ ๑,๗๐๐ บาท ค่าไฟ ๗๐๐ บาท ค่าน้ำ ๑๐๐ - ๒๐๐ บาท ความเดือดร้อนดังกล่าว คุณลุงจึงตัดสินใจ เขียนจดหมายขึ้นมา ๒ ฉบับ ถึง กองทัพเรือ ๑ ฉบับ และ หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน ๑ ฉบับ ในส่วนของหน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน จึงมีคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาชั้นสูงด้วยความห่วงใย ให้ผมไปเยี่ยมเยือนช่วยเหลือคุณตาและคุณยายในเบื้องต้นก่อนสิ่งที่มาเห็น ทำให้นึกถึง ถ้าเป็นพ่อแม่ญาติพี่น้องเรา จะทำไง จะกิน จะอยู่ยังไง การเดินทางมาครั้งนี้ ผมจึงนำเครื่องอุปโภคบริโภค ข้าวสาร อาหารแห้ง ยารักษาโรค น้ำมันพืช เครื่องกระป๋อง พร้อมซื้ออาหารกลางวันมาฝาก พร้อมเงินสดจำนวนหนึ่งเพื่อใช้ในการประทังชีวิตขั้นต้นให้กับคุณตาคุณยายก่อน ขณะจะเดินทางกลับ เหลือบไปเห็นตู้ใส่กับข้าวของคุณยาย ซึ่งมีสภาพเก่าทรุดโทรมเป็นอย่างมากอันเกิดจากการใช้งานมาเป็นระยะเวลานาน จึงถามยายไปว่า “ยาย ตู้กับข้าวเก่ามากแล้ว ไม่อยากได้ของใหม่หรือเปล่าครับ “ ยาย ตอบกลับมา “ ไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนไปซื้อ หนูก็เข้าไปออกลูกบ่อยๆ ก็ต้องทนใช้ไป” ผมฟังแล้วรู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันที จึงชวนคุณลุงให้ขึ้นรถ ไปเลือกซื้อตู้กับข้าวใหม่มาให้คุณยาย ตู้ใหม่ ราคา ๗,๘๐๐ บาท ลุงชอบไหมครับ “ชอบ แต่มันแพงนะครับ” “ ไม่เป็นไร ครับ ลุงคือบรรพบุรุษ คือ วีรบุรุษ ของทหารนาวิกโยธิน ครับ แค่นี้ ผมอยากให้คุณลุงและคุณยายมีความสุข ตู้กับข้าวใหม่ ใช้ช่วงปีใหม่เลย” จัดไปครับ_ ป่านนี้คุณลุงและคุณยาย คงมีความสุข กับ ตู้กับข้าวใหม่ แต่ สิ่งหนึ่งที่มีความสุขและออกจากปากคุณลุง คือ “เราลูกประดู่ ไม่ทิ้งกันนะ”

 

ผบ.กรม ร.๒ พล.นย.

๘ ธ.ค.๖๖